قانون بیمه اجاری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه ...

قانون بیمه اجاری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی درمقابل شخص ثالث (مصوب 1347/9/26)

ماده 1-  کلیه دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی و انواع یدک و تریلر متصل به وسایل مزبور و قطارهای راه آهن اعم از اینکه اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند مسوول جبران خسارات بدنی و مالی هستند که در اثر حوادث وسایل نقلیه مزبور و یا محمولات آنها به اشخاص ثالث وارد شود و مکلفند مسوولیت خود را از این جهت نزد شرکت سهامی بیمه ایران و یا یکی از موسسات بیمه داخلی که اکثریت سهام آنها متعلق به اتباع ایرانی و صلاحیت آنها به پیشنهاد وزارت دارایی و وزارت اقتصاد مورد تایید دولت باشد بیمه نمایند.

تبصره 1- منظور از حوادث مذکور دراین قانون هرگونه تصادف یا سقوط یا آتش سوزی یا انفجار وسایل نقلیه  موضوع این ماده و نیز خساراتی است که از محصولات وسایل مزبور به اشخاص ثالث وارد شود.

تبصره 2- کلیه وزارتخانه ها -  ادارات مستقل – بانکها – بنگاه ها یو شرکتهایی که حداقل نصف سهام آنها متعلق به دولت است و سازمان برنامه و شرکتهای تابعه آن و بطور کلی عموم موسسات وابسته به دولت مکلفند عملیات موضوع این قانون را منحصرا نزد شرکت سهامی بیمه ایران انجام دهند.

ماده 2- کلیه اشخاصی که به سبب حوادث وسایل نقلیه موضوع این قانون دچار زیانهای بدنی یا مالی می شود از لحاظ این قانون ثالث تلقی می شند و به استثناء اشخاص زیر :‌

الف – بیمه گذار – مالک یا راننده وسیله نقلیه مسوول حادثه .
ب – کارکنان بیمه گذار مسوول حادثه حین کار و انجام وظیفه .
ج – همسر و پدر و مادر و اولاد و اولاد اولاد و اجداد تحت تکفل بیمه گذار در صورتی که سرنشین وسیله نقلیه ای باشند که راننده یا بیمه گذار مسوول حادثه باشد.

تبصره – درصورت تصادف دو وسیله نقلیه رانندگان وسایل مزبور نیز در برابر یکدیگر شخص ثالث محسوب می شوند اعم از آنکه مالک وسیله نقلیه باشند یا نباشند.

ماده 3-  از تاریخ انتقال وسیله نقلیه کلیه تعهدات ناشی از قرارداد بیمه به منتقل الیه وسیله نقلیه تعهدات ناشی از قرارداد بیمه به منتقل الیه وسیله نقلیه منتقل می شود و انتقال گیرنده تا پایان مدت قرارداد بیمه , بیمه گذار محصوب خواهد شد و مکلف است ظرف پانزده روز از تاریخ انتقال وسیله نقلیه به خود مراتب را به طریق اطمینان بخشی با ذکر مشخصات کامل خود به بیمه گر اعلام کند.

ماده 4- موارد ذیل از شمول بیمه موضوع این قانون خارج است :

1-      خسارات ناشی از فورس ماژور از قبیل جنگ – سیل – زلزله .
2-      خسارات وارده به محمولات وسایل نقلیه مورد بیمه .
3-      خسارات مستقیم یا غیر مستقیم ناشی از تشعشعات اتمی و رادیو اکتیو.
4-      خسارات وارد به متصرفین غیر قانونی وسایل نقلیه یا به رانندگان فاقد گواهینامه رانندگی .
5-      خسارات ناشی از محکومیت جزایی و پرداخت جرایم .
6-      خسارات ناشی از حوادثی که در خارج از کشور اتفاق می افتد مگر اینکه توافقی بین بیمه گر و بیمه گذار دراین موضوع شده باشد.

ماده 5- درمورد عمد راننده درایجاد حادثه یا درصورتی که راننده فاقد گواهینامه رانندگی باشد شرکت بیمه پس از پرداخت خسارت زیان دیده می تواند برای استرداد وجوه پرداخت شده به شخصی که موجب خسارت شده مراجعه نماید.

ماده 6- بیمه گر ملزم به جبران کلیه خسارات وارد به اشخاص ثالث خواهد بود. حداقل مبلغ بیمه با توجه به نوع وسایر خصوصیات وسایل نقلیه و همچنین تعرفه حق بیمه و شرایط عمومی آن با رعایت نرخها و شرایط بین المللی توسط شورای عالی بیمه تعیین و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید .

ماده 7- پس از گذشتن سه ماه از تاریخ اجرای این قانون از حرکت وسایل نقلیه موتوری زمینی که فاقد قرارداد بیمه موضوع این قانون می باشد از طرف مامورین اداره راهنمایی و رانندگی و پلیس راه جلوگیری به عمل آید.

ماده 8- شرکت های بیمه طبق مقررات این قانون و آیین نامه های مربوط به آن مکلف به انعقاد قرارداد بیمه با دارندگان وسایل نقلیه مشمول این قانون خواهند بود.

ماده 9- دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی که ازخارج وارد ایران می شوند درصورتی که خارج از کشور مسوولیت خود را نسبت به حوادث ناشی از وسیله نقلیه موضوع این قانون به موجب بیمه نامه ای که از طرف شرکت سهامی بیمه ایران معتبر شناخته می شود بیمه نکرده باشند مکلفند هنگام ورود به مرز ایران طبق ماده یک این قانون اقدام به بیمه نمایند.

1.                  براساس ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری بند 3 مصوبه مورخ 11/6/1377  هیات وزیران , به شرح متن اصلاح شد. متن مصوبه یاد شده به شرح زیر است :‌

” 3- اختیارات هیات وزیران ناشی از ماده (6) قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری در مقابل شخص ثالث مصوب 26/9/1347 ,‌ به وزرای عضو مجمع عمومی بیمه مرکزی تفویض می شود.

پیشنهاد درخصوص ماده (6) مذکور از سوی شورای عالی بیمه به مجمع عمومی بیمه مرکزی ارایه می گردد و ملاک تصمیم گیری موافقت اکثریت وزرای عضو مجمع می باشد و مصوبات آن درصورت تایید رئیس جمهور با رعایت ماده (19) آیین نامه داخلی هیات دولت قابل صدور خواهد بود.“

ماده 10- برای جبران زیان های بدنی وارد به اشخاص ثالث که به علت بیمه نبودن وسیله نقلیه , بطلان قرارداد بیمه ,‌ تعلیق قرارداد بیمه ,‌ تعلیق تامین بیمه گر , فرارکردن و یا شناخته نشدن مسوول حادثه و یا ورشکستگی بیمه گر قابل پرداخت نباشد یا بطور کلی برای جبران خسارتهای خارج از شرایط بیمه نامه (به استثنای مواد مصرح در ماده 4) صندوق مستقلی به نام ” صندوق تامین خسارتهای بدنی “‌ تاسیس می شود که به وسیله شرکت سهامی بیمه ایران اداره خواهد شد. سازمان وظایف و صلاحیت صندوق تامین خسارتهای بدنی به موجب آیین نامه ای خواهد بود که به وسیله شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید .

ماده 11-  درآمد صندوق تامین خسارتهای بدنی از منابعی است که به پیشنهاد دولت به تصویب کمیسیونهای دارایی مجلسین برسد.

1. به موجب بند 6 ماده 5 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران اداره صندوق تامین خسارتهای بدنی به بیمه مرکزی ایران واگذار شده است.

ماده 12- مرور زمان دعاوی مربوط به بیمه موضوع این قانون از تاریخ وقوع حادثه دو سال می باشد و هر نوع اقدام زینفع به منظور مطالبه خسارت اعم از ارسال نامه یا تلگرام یا اظهار نامه قاطع مرور زمان خواهد بود.

مدت مرور زمان جدید بعد از انقطاع یک سال است.

ماده 13- آیین نامه اجرایی این قانون از طرف شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به موقع اجرا گذشته می شود .

ماده 14- این قانون از اول فروردین ماه 1348 به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.

قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و سه تبصره که درجلسه روز سه شنبه بیست و ششم آذر ماه یکهزار و سیصدو وچهل و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده بود در جلسه روز دوشنبه بیست و سوم دی ماه یکهزارو سیصدو چهل و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.