آیین نامه اجرایی قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث (مصوب 1347/12/28)
ماده 1- در قراردادهای بیمه ای که دراجرای ماده یک قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمین منعقد می گردد باید مسوولیت مدنی دارنده وسیله نقلیه به ترتیب مذکور دراین آیین نامه بیمه شود.
ماده 2- منظور از وسیله نقلیه موتوری زمینی هرنوع وسیله ای است که با قدرت موتوری زمینی یا ریل حرکت نماید.
ماده 3- منظور
از جبران خسارت بدنی مذکور در ماده یک قانون تامین و جبران هزینه معالجه
صدمات بدنی و یا جرح حاصل از حوادث رانندگی و همچنین جبران زیانهای نقص
عضو از کار افتادگی دائم و مطلق یا نسبی , یا فوت ناشی از حوادث مشمول
بیمه برای اشخاص ثالث است.
ماده 4- جبران خسارت
مالی عبارتست از تامین و جبران زیانهای مستقیمی که در اثر حوادث مشمول
بیمه به اموال و اشیاء تحت مالکیت یا تصرف قانونی اشخاص ثالث وارد می شود.
ماده 5- موسسات بیمه داخلی که به عملیات بیمه
اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی می پردازند , باید
از وزارت اقتصاد پروانه اشتغال به عملیات بیمه موضوع این آیین نامه را که
با رعایت مندرجات ماده یک قانون در مورد احراز صلاحیت صادر خواهد شد
دریافت دارند و ملزم به رعایت موارد زیر خواهند بود.
1.
براساس ماده 38 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری مصوب 30/3/1350
صدور پروانه اشتغال به عملیات بیمه ای به عهده بیمه مرکزی ایران گذاشته
شده است.
الف - بیست و پنج درصد از کلیه عملیات بیمه موضوع
قانون بیمه اجبای شخص ثالث (به استثنای بیمه های اتکایی دریافتی ) را در
مقابل دریافت پنج درصد کارمزد بصورت اتکایی اجباری به شرکت سهامی بیمه
ایران واگذار نمایند.
ب - ترازنامه جداگانه ای برای این رشته بیمه
طبق نمونه ای که شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و در اختیار آنها قرار خواهد
داد تنظیم نمایند و اندوخته هایی به شرح زیر نگهداری کنند.
1- اندوخته حق بیمه به میزان 40 درصد حق بیمه هرسال .
2- اندوخته خسارت معوقه به میزان حداکثر خسارت های اعلام شده و تصفیه نشده تا پایان اسفند ماه هرسال .
تبصره
- موسسات بیمه مجاز به انجام بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل
نقلیه موتوری زمین می توانند حداکثر هفت و نیم درصد حق بیمه های وصولی خود
از این رشته را به عنوان کارمزد پرداخت کنند.
ماده 6-
درصورت تصادف وسایل نقلیه موتوری زمینی اشخاص مذکور در بندهای الف و ب و ج
ماده 2 قانون بیمه اجباری نسبت به بیمه گر طرف مقابل شخص ثالث محسوب می
شوند.
1. به موجب مصوبه مورخ 16/11/1350 هیات وزیران به شرح متن اصلاح شده است.
راننده
ای که حادثه منحصرا در نتیجه تقصیر او ایجاد شده است ثالث تلقی نمی گردد
ولی درصورت تصادف دو یا چند وسیله نقلیه رانندگان آنها در برابر یکدیگر
ثالث تلقی می گردند و خسارت وارد به آنها با توجه به درجه مسوولیت و
تقصیری که مرتکب شده اند احتساب می شود.
ماده 7- جبران
خسارتهای بدنی یا مالی که در اثر محمولات وسایل نقلیه به اشخاص ثالث وارد
شود طبق این آیین نامه بر عهده بیمه گر خواهد بود . لکن در هرحال خسارتهای
ناشی از عملیات حین بارگیری و باراندازی و خسارتهایی که به خود محمولات
وسایل نقلیه وارد شود از تعهدات بیمه گر خارج است.
ماده 8- درصورتی
که راننده وسیله نقلیه مورد بیمه هنگام وقوع حادثه فاقد گواهینامه رانندگی
باشد یا گواهی رانندگی او باطل شده یا مطابق مقررات راهنمایی و رانندگی
متناسب با نوع وسیله نقلیه نباشد و موجب خسارت اشخاص ثالث گردد بیمه گر حق
دارد پس از پرداخت خسارت وارد به اشخاص ثالث به مسوول حادثه مراجعه و
خسارتهای پرداخت شده را مسترد دارد.
ماده 9- هر نوع خدعه و تبانی اشخاص ثالث یا ارائه مدارک مجعول که موثر در موضوع باشد درصورت اثبات موجب محرومیت از دریافت خسارت می گردد.
ماده 10- حداقل
مبلغ بیمه برای جبران خسارت های بدنی هر نفر در هر حادثه 80,000,000 ریال
و در مورد خسارت های مالی در هر حادثه 2,000,000 ریال است. تعهد شرکت های
بیمه در مورد تعداد زیان دیدگان خارج از وسیله نقلیه بیمه شده نامحدود و
در مورد سرنشینان آن محدود به ظرفیت مجاز وسیله نقلیه خواهد بود.
ماده 11- تعرفه حق بیمه وسایل نقلیه موتوری زمینی به شرح زیر است :
1 و 2. این ماده براساس مصوبه مورخ11/6/1377 هیات وزیران به شرح متن اصلاح و تنظیم شده است.
تعرفه شماره ((1)) مربوط به اتومبیلهای سواری شخصی
این
تعرفه شامل اتومبیلهایی است که مورد استفاده آنها فقط سواری شخصی است. حق
بیمه این وسایل بر حسب قدرت موتور و طبق جدول زیر محاسبه می شود:
قدرت موتور برحسب SAE حق بیمه سالانه
تا 34 اسب 73500 ریال
از 34 اسب تا 50 اسب 91700 ریال
از 50 اسب تا 70 اسب 113100 ریال
از 70 اسب تا 100 اسب 128700 ریال
از 100 اسب به بالا 139800 ریال
تعرفه شماره ((2)) اتومبیلهای سواری کرایه و تاکسی
حق
بیمه این قبیل وسایل نقلیه طبق تعرفه شماره یک مربوط به اتومبیلهای سواری
شخصی با توجه به قدرت موتور محاسبه می گردد و در مورد اتومبیلهای سواری
کرایه 30 درصد و در مورد تاکسی 20 درصد اضافه نرخ دریافت خواهد شد.
تعرفه شماره ((3)) انواع اتوکار – استیشن و اتوبوس
این تعرفه شامل وسایل نقلیه ای است که ظرفیت مسافرگیری آنها بیش از پنج نفر بوده و برای حمل و نقل عمومی مسافر بکار می رود.
مشخصات خودرو حق بیمه سالانه
استیشن مسافری تا 9 نفر ( مسافر و راننده ) 390000 ریال